Tanzanit – narukvica “nugget”
Polirani komadići nanizani na gumicu
Tanzanit se danas smatra jednim od najrjeđih dragih kamena jer postoji samo jedno nalazište gdje se vadi. Otkrio ga je 1967. godine indijanac Manuel D’Souza koji se bavio traženjem zlata u Tanzaniji. U stvari se radi o varijanti Zoisita pa je zbog svoje plavičaste boje u početku i nazivan plavim zoisitom. Zanimljivost je da je Zoisit otkrio Slovenac baron Žiga Zois u Koruškoj u 18. stoljeću pa od tuda i naziv. Kako bi istaknuli rijetkost tog novog dragog kamena, lanac draguljarnica Tiffany ga je nazvao „tanzanit“ tijekom promotivne kampanje.
Radi svojih izuzetnih tarpijskih svojstava također je jako cijenjen i u kristaloterapiji.
Ima jako djelovanje na mozak i osjetila, ublažava Alzheimerovu bolest, spriječava i liječi bolesti očiju, kratkovidnost i gubitak sluha. Harmonizira lijevu i desnu polutku mozga te djeluje na mali mozak i kičmenu moždinu koje čuva od upala. Također ublažava kronične glavobolje, migrene, gubitak koncentracije i depresije.
Za vrijeme meditacije donosi prosvjetljenje i aktivira protok misli koje harmonizira i sređuje.
Koristi se obrađen i nalazimo ga uglavnom u nakitu.
Čisti se pod mlakom tekućom vodom, a puni se u čaši vode uz gorske kristale i safire. Preporuča se taj postupak napraviti 1 – 2 puta mjesečno.
Formula: Ca2Al3(O | OH | SiO4 | Si2O7)
Tvrdoća: 6,5 – 7
Gustoća: 3,35
Nalazišta: jedino nalazište okrug Simanjiro u Tanzaniji
Boja: razne boje, plava, zelena, crvena, žuta, crna ili bezbojan, proziran, staklenog sjaja
Zodijak: vodenjak, škorpion
Čakra: čeona (treće oko)
Drago i poludrago kamenje, kristale i minerale ljudi koriste od pradavnih vremena. Njihova upotreba može biti u dekorativne, umjetničke, duhovne, iscjeliteljske, mineralno-geološke, te razne druge svrhe. Svi tekstovi i opisi kristala, minerala, dragog i poludragog kamenja, kao i proizvoda koji su napravljeni od istih, su metafizičkog karaktera i kao takvi ne mogu služiti kao recept, dijagnoza, terapija ili liječenje bilo kojeg zdravstvenog stanja ili se koristiti u medicinske svrhe. Kako nema znanstvenih dokaza o njihovom djelovanju, upotreba ili primjena je isključivo na vlastitu odgovornost. Za sva pitanja i informacije vezane uz zdravstveno stanje organizma i liječenje potrebno je konzultirati liječnika ili drugu stručnu medicinsku osobu.